Kor zalim Şiiri - İbrahim Özdemir 2

KOR ZALİM

Terk edip gittin,
Yeminler unuttun,
Durup durupken sebebsiz,
Ateşlere atıp gittin kor zalim,

Söyle başkasınımı buldun,
Yoksa bendenmi bıktın,
Gözünü yükseklerimi diktin,
Çekip gittin utanmadan kor zalim

Uzaklarda duy feryadımı
Göz yaşlar sel et ıslak ayaklarımı,
Dagların arkasında uzat ellerini,
Gözleri bana mıhlayıp gitti kor zalim

Mutlu yaşarken artık dertlendim,
Bir heves ugruna seni sima ekledim,
Sert rüzgarla savrulup yalnızlığa itildim
Araya kara kediler girip bıraktın kor zalim

Yapayalnızım dar sokaklarda,
Hayalin sessizce duruyor karşımda,
Git gideceğin yere göz yaşımı akıtmadam,
Koşturtutup beni acıdan acıyor kor zalim

Bak feryadımla yıkılıyor daglar taşları,
En sonunda ikide bir kapımı ecel çalıyor,
Sıcacık hayal bedenin karşımda buzlanıyor,
Son nefesimde edip dilimde bıraktın kor zalim

(DEMYANLİ) İBRAHİM ÖZDEMİR