Kor Yüreğim Şiiri - Ömer Tomruk

Sevdasına varamamışlar kervanında,
Yad ellere ağıt yakanlardanım bu gece...
Yüreğime kor kelepçe vuran bakışlarının sürgünü,
Gülüşünün,Gülüşünün delisiyim...

Toprağa verdiğim bedenimle dertleşirken ru be ru,
Hangisi seni daha çok sevdi mahkemesinin
Tanıksız failiyim bu gece...
Can düşmanım yokluğun,
Varlığının ise k...atiliyim...

Gidersin arada yüreğimi de götürüp sis arsızı hain kuytulara.
Geldim sana ey koca şehir desem,
Verir misin bana kaybolmuş benliğimi.
Salkım salkım durmuşken yüreğimin sözleri sevdaya,
Hangi bağ bozumunda bir çift kara üzüm olur gözlerin...

Karanlık çökünce hüzne bürünürüm,
Kara sevdalara şarkılar yazarım kara gecelerde...
Bir tek sana eğildim gözbebeğim,
Derdime derman mı sensizliği kabullenmek,
Hiç bana göre değil aklıma gelmezliğin...

Kan gibi dolaşırken damarlarımda varlığın,
Uzaklığının devasız hastalığıdır dokunulmazlığın...
Gölgeler gülerek kaçışır etrafımdan,
Ihlamur kokulu taş kaldırımlar şahit adına sarhoşluğuma,
Karanlık çökünce boğulur gözlerim,
Sensizliğin dipsiz ve karanlık kuyularında...

Narin duruşunu anımsatır bana,
Gül yaprağını okşayan gece rüzgarı...
Öyle masum dokunur ki bülbülü kıskandırırcasına,
Karşı koymaya gücü yoktur aşka mahkum goncaların...
Ya verecek yaprağını hain rüzgarın koynuna,
Ya da razı gelecek sevdasından gayrı dokunuşlara...

Yok yüreğimin taakati,
Goncama dokunan elleri görmeye yok gözlerimin mecali...
Ya buz tutacak kor yüreğim,
Ya da son bulacak nefesine hasret nefesim...