Çok temiz,
Çok mahzun,
Çok masum bir yüzü vardı.
Ufka dalgın gözleri,
Yüreğimde kor yangınları başlattı…
Sensizlikmiş acılarım,
Sonradan sonraya anladım.
Soluk kesermiş gülüşündeki gamzeler, dokunuşlarınsa ilk yardımın.
Bir düş ki;
Uyandığımda kaybettiklerimi hatırlattı…
İki kırmızı bir beyzdı sunuluş!
İlk tokalaşma, ilk sarılış,
Son vuruluş.
Tatlı bir tebessüm gonca açtı yüreğimde,
Bir Nisan sürpriz tomurcuklarını patlattı…
Turkuaz bir melek inmişti gökyüzünden.
Ezber bozmuştu günlerimden!
Sağanak yağıyordu sevgiler hesapsız,
Coşkular zirve yaptı,
Duruşlar yürek hoplattı…
Zerafet esiyor,
Asalet soluyordu.
Bir çığ kopardı gelmeleri.
Anlamlı bir cevaptı anlayana her adım!
Nezih bir varış oldu düşman çatlattı…
01.04.2011 / ANKARA
Yılmaz TürkyılmazKayıt Tarihi : 19.4.2011 23:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok mahzun,
Çok masum bir yüzü vardı.
Ufka dalgın gözleri,
Yüreğimde kor yangınları başlattı… '
Ansızın gelen bir sevdanın yangınlarında kor olan yüreğin ritmik atışları, haykırışları ve ellerini o ellere uzatışları; ' tut!...' diye...
Ve geldiği gibi aynı hızla mesafeler yaratan, suskunluğa bürünen...Kendi suskunluğunda binlerce kez bölünerek çoğalan bir ütopik rüya...
' ................
Zerafet esiyor,
Asalet soluyordu.
Bir çığ kopardı gelmeleri.
Anlamlı bir cevaptı anlayana her adım!
Nezih bir varış oldu düşman çatlattı… '
Tıpkı gelişindeki gibi: Asil, vakur, sessiz ve alev alev...Kora düşen çığ...
meleğin ve çığın beyazında soğumaya bırakılmış yüreğin sesini kim duyar ki, kendinden başka?..
Ne güzel duygular, ne yalın ve içten söylemler...Kaleminize saygı, değerli dost...
TÜM YORUMLAR (1)