Kör Uyku Şiiri - Selami Keskin

Gecenin bölünmüş yalnızlığı
Aklını alır
Nasıl edeceğim sabahı dersin
Ağır bir uyku basar
Gözlerini zor açarsın
Birde bakarsın
Telsizden anons
Uyumasan bile sıçrarsın
Ateş böceği ateşten sıkılır
Maaşlar yattı mı?
Diye düşünürsün
Hipnofobi basar bütün gece
Uykudan korkma hastalığı
Kirlenir yaşadığın ay
Bölünür kör uyku
Hüzün çöker geceye
Tom basmaya devriyeye çıkayım bari dersin
Vakit geçer
Sabahı beklersin
Yarı uykulu yorgun argın
Dönersin evine
Nöbeti geceye devretse gözlerimiz
Akıntıya kapılmış kütük misali
Bir kuytu aramasın
Hiç dinmeyecek yağmurlarda
Bu nöbet gündüz ayrı zor
Gece ayrı..