Hayat denilen gemide en arkada yerimiz,
Dalgalara bata çıka gidiyoruz kör topal...
İnsan kul olmuş insana, boşa akar terimiz,
Tüketip günümüzü yaşıyoruz kör topal...
Bilgi karşılıksız bir çek; alabildiğine şöhret,
Yıkılası putlara tapar olduk kör topal...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta