Kör Talibin İrecep Şiiri - Kanber Orhan

KÖR TALİBİN İRECEP

Ağzından çıkanı kulağı duymaz.
Bizim köylü kör talibin İrecep
Köyün dertlerini bir kere sormaz.
Bizim köylü kör talibin İrecep

Bazen aslan olur kükrer meydanda.
Sabır bırakmadı köyde insanda.
İşi gücü yalan dinde imanda.
Bizim köylü kör talibin İrecep

Bir birine katar sapı samanı.
Hep köylüyü soyar hasat zamanı.
Kendisine yontar dini imanı.
Bizim köylü kör talibin İrecep

Muhabbete durduk köy kahvesinde.
Köye muhtar olmak var hevesinde.
Motoru bozukmuş esamesinde.
Bizim köylü kör talibin İrecep

Kendi köylüsünü düşman görüyor.
Benden değil diye hesap soruyor.
Birde göz çıkartıp kafa yarıyor.
Bizim köylü kör talibin İrecep.

Etrafında yandaş yalakası çok.
Her şeyi o bilir başka bilen yok.
Köylünün malını yemiş karnı tok.
Bizim köylü kör talibin İrecep.

Gönüllere akar bizim arkımız
İnsan olmak İrecep’ten farkımız.
Korhaniyim aşka döner çarkımız.
Bizim köylü kör talibin İrecep.

Ozan Anadolu/Kanber ORHAN