*Kör Sarmaşık Şiiri - Banu Savaş

herkes soluğunda bir ödem gibi tutar şeytanını
bir safra
atılması gereken ama atılamayan asla
herkes yüz adım gider
onun tek adım için beklediği yıllar boyunca
az yürümüş ama çok gitmiş aslında
kendi içinde dönen yollar
daralır duvarlar sıkıştıkça

yolunun sonu
tükürür, bırakır kendini bilmeyi
kendini kayıtsız şartsız bilmeyi
rahatlar çözülür
içinde katılaşmış kaslar
kök salar içine, arınır
haklı bir uykudan önce bulamaz başkasını
kör sarmaşık kendine sarılır…