Korkularında kaybolan kalelerim
Sonunda yoldan çıktı
Kitabım bilmiyor sayfalarını
Kör ümit ecelini dağıttı
Bir ceset bıraktı, kaçtı.
Duymaz oldu uzuvlarım
Ama kulağım esir kaldı.
Son sözlerim sindi ayıbında
Niyetim beni aştı
Bilmiyor hayırları
Açtı kor sandığını
Bir ölüm uyandırdı
Saklı kini beni aldı
Bitmez oldu gözyaşları
Kim öldü, kim kaldı?
Kayıt Tarihi : 26.3.2010 18:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
saklı kurşun saklı kindi... saklı umut saklı esir...
TÜM YORUMLAR (1)