Kör, Sağıl, Dilsiz Şiiri - Neşe Fidan

Başkalaşan bir nefes alıyordum,
Aşkı öğrenmek bir dert öğrenmemekte,
Cadde de kaybolmuş mazi olmuş aşk gibi,
Bu işkence ne zaman biter diye sordum kendime,
Yağmur sonrasında toprak kokan,
O gezdiğim eski sokak o eski sokak değil,
Aldığım her nefeste zehirleniyordum,
Şimdi yürmekten bile yoruluyordum,
Bir mazinin yasını mı tutacaktım,
Hiç umulmadık bir anda yalnız mı kalacaktım,
Bir tutam perçem gözümü kapattı,
Önümü görmeden yürüyorum yollarda,
Yine hüzün bulutları başımda,
Ve yine yalancı hayalleri karşımda,
Hüzünlü bir şarkıyı fısıldıyor ağaçlar,
Sil baştan başlanan yeni maceralar,
Bu şehir acı veriyor artık bana,