Kor-ona Mı Bize Mi? Şiiri - Ruçhan Polat

Maddeyle boyanmış manasız beşeriyet

Hüsrana varan tatsız keyfiyet

Deprem, korona türlü türlü afet

Bir gün mutlaka gelecekti elbet

Boşalırken camiler

Doluyor hastaneler

Kabe de yokken insan

Tavafta ebabiller

Okunurken selalar

Gözü yaşlı seccade

Yalnız kalan mihraplar

Bekliyor sanki müjde

Sokaklar bomboş

İnsana mahrum

Mağrur olan insan

Evinde mahkum

Maneviyattan yoksun

Asrın geldiği zaman

Günah ile kurduğun

Kalır mı sandın insan

Kainatın Sahibi

Ya Baki Entel Baki

Sensin Yüce İlahi

Dertlere daim Şafi

O Resulün ümmeti

Senin kapına geldi

Kaldırıp bu afeti

Affeyle dahi bizi