Kör Olsun Ayrılık... Şiiri - Hüseyin Yanmaz

Hani
Bana derdin ya annem
Uzaklara gitme
Kaybolursun yavrum diye
Ben şimdi sensiz kaybolmuşum annem

Her gün seni arıyorum
Gelmiyorsun bana diye
Yollarına bakıp ağlıyorum
Sensiz deli olmuşum
Ben annem

Seni
Öyle çok özledim ki
Hayatım kör düğüm olmuş
Adını duysam
Ağlıyorum annem

Gülmedi
Bir gün yüzüm
Bak geldi bahar sensiz
Sardı yine yüreğimi hüzün
Seni öyle çok özledim ki annem

Gökte yıldız parlıyor
Hasrettin içimi yakıyor
Gözlerimde yaşlar akıyor
Sana öyle hasrettimki
Hasretinden
Yüreğim yanıp duruyor
Sensiz benim annem

Sokulup uyuduğum
Kucağın nerde
Uzat ellerini
Biricik yavruna
Doya doya öpüp
Koklasın annem

Biricik bir bebektim
Şimdi büyüdüm
Kocaman olup
Gurbete düştüm
Yıllardır senden ayrıyım
Yüreğim yanar durur
Annem

Çok korkuyorum
Her taraf
Sesiz ve karanlık
Yıldızlara bakıp
Ağlıyorum annem
Kafamı yastığa koyduğumda
Sen geliyorsun aklıma
Uyuyamıyorum sensiz ben annem
Seni öyle çok özledim ki
Burnum da tütüyorsun annem
Kör olsun zalim ayrılık
Düşürdün bizi gurbet ellere
Ayırdın bizi bizden
Seni çok özledim çok annem...
Hüseyin yanmaz
21/05/2010