Kör Oldum Anne Şiiri - Mustafa Ünver 2

İçim göklendi kaç zamandır
Kabardı Babadağ misali
Ve patlamaya ramak kaldı
Ve gebelik tamama geldi
Fışkırmak istiyorum artık haykırarak
Ve hortumlarla tüm ekipmanı körüklemek
En dağ olmak
En yükseklerde bir kartal olmak
Olmak ve bulmak zorunda
Çünkü kabarmış asfalt çöktürülmezse
Arabaların altı fena vuracak
Yumaklar ve yılanlar içimde çöreklendiler
Koca koca kat oldular ve her yer kapkaranlık
Kabarık asfalt çöktürülmeli
Ve ben artık çok oldum anne
Çok doldum ve çok yoruldum anne
Anne biliyor musun sen değil
Hem de ben kör oldum anne
Görmüyorum bir yer
Ve etrafta hiç ışık yok anne
Dutun dibindeki peykede oturup
Kör oldun diye sana ağlayan da ben oldum anne
Peykede kendime ağlamışım meğer anne
Atılmalı artık bir şeyler, hatta çok şeyler
Belki de atılmalı her şeyler
Ve özgür olmalı yeniden kuşlar
Belki anda diner fırtınalar
Belki anda sükûnet bulur taze ölü mezarda
Sahi yeniden gelir mi ki ışık anne
Ve ben de görür müyüm bir daha seni anne