KÖR OLAN SENSiN Şiiri - Mustafa Yaralı

Hakka kul olmayan,halkı bezdiren,
Bir gönül bulup ta girmeyen sensin.
Hayâl âleminde fikir gezdiren,
Hakikat yüzünü görmeyen sensin.

Ne cemâli bildin,ne de celâli.
Arayıp sormadın gerçek visâli.
İtiraz edip de Musâ misali,
Yıkılmış duvarı örmeyen sensin.

Kelime-i küfür,şirk,hata,isyan.
Bu halle hallenip beklersin ihsan.
Nerede hayvanlık,nerede insan,
Sedeften inciler dermeyen sensin.

Ocağın yanmamış,duman tütmemiş.
Başından belâlar, gelip geçmemiş.
Bin yıl ömür sürsen,hamın gitmemiş,
Âlemde kemâle ermeyen sensin.

Şeytanın kılıcı nefsin elinde.
Cihat tellallığı zevzek dilinde.
Aşkın bir zerresi yokken gönlünde,
Cenneti kimseye vermeyen sensin.

Dışın doğru gibi,için tersinde.
Bu riyâ nedendir,mâdem ersin de?
Yolumuz Muhammed yolu dersin de,
İzine yüzünü sürmeyen sensin.

Yaralı her söze muhâtap lâzım.
Kimseyi üzmene olmuyor râzım.
Çıkıpta demez mi bir “Molla Kasım”
Kendini zemmedip,yermeyen sensin.

10.05.1999