Kör olan ne: Üstün galibiyetlere alışkın ...

Vakit bırakmaz
üstün galibiyetlere alışkın aşklar
körlüğüne
kör gitmeyen
bir yekpare aydınlığın.

Üstün galibiyetlere alışkın aşklar,
birbirleri için
kendileri tarafından örülmüş
ince nakışlar.

Ne unutmak var
ne de unutmak;
fır dönüp mütemadiyen kendi elipsi ekseni...
Bencillik? bir gıdım bile´y'dir! ...
Sadece
ince
bir kin;
o da hayata...

Bu kadar genel geçer olma! aa...

Kroki ve merkez,
kuşbakışı ile içsel sentez,
amaç baz,
iç ve dış
aynı hepsi.

Derince bir mağarada
ve gömük yaşarmış
yaşıyor;
çıkmaya değin,
kendisi olmayan kinin.

Bir alışkanlık olsa da
sigara sadece;
ülküsünün devamı sevdasında,
alışkanlığın gelmektir sadedine,
alışkanlıkların artık alışkanlıklar olmadığı
ve paylaşımların
daha içsel mekanizmalardan sorulduğu...
Dumanda gördüğüm sensen havaya yükselen;
sis ve sen ayrısınız, değil elin
dön gel bana
dönüp gitmediklerine alışkınım zaten hepten.

doğaçlama
Naime Erlaçin'in '...Arasöz “Aşk”...' şiirini okuduktan sonra ilham geldi yazayım diye başladım gelişti.
teşekkür ederim