Kör Nokta Şiiri - Kayıp Gölge

yollar tıkandı önümde
Ahhhh ayak izlerim;
önümdeki çiçek tarhlarının orağı
ışıkla bastım sanmıştım
her yan kan, her yan ateş
parmaklarım acıya değdi
acı içime aktı

yumaşacık okşadım sanmıştım
ellerim şehvetin çarmıhında asılı kaldı

sesim; neşeli bi çocuk ıslığı olacak demiştim
masum oyunuma katılsın diye diğerleri
feryatlar parçaladı benliğimi
kalbim renklerini sürdü sonsuza
süzüldüm; beyaz oldum

sussssssssss dedim sesime
kıpırdanışlar bitti
sustum

bekleyeceğim kondüktörün tiz sesini
biletimi kesinceye dek
hadi diyecek
ve kalkıp ineceğim yaşam treninden
çok yok