Kör müsün? Şiiri - Mecit Aktürk

Be hey münkir niye inkâr edersin
Yaz ardından kar-boran var kör müsün?
Her günahta sanma ki kâr edersin
Saklasan da bir gören var kör müsün?

Boz bulanık sudan çıkıp azarsın
Gönül yapmaz, yakıp, yıkıp bozarsın
Şirke batmış sığ sularda yüzersin
Dal uzatan, el veren var, kör müsün?

Kimse gelmez bu âleme akitsiz
Çulsuz doğar, gider çulsuz, nakitsiz
Yaprak dahi kıpırdamaz vakitsiz
Bu düzeni bir kuran var, kör müsün?

Nazâr edip kelebekte desene
İkrâr ile SÜBHÂNALLAH desene!
Utanmadan bal beklersin her sene
Çiçeklerden öz deren var kör müsün?

Aklı olan yola çıkmaz azıksız
Konar…Göçer; „eyvah, keşke, yazık“sız
Yüz gördün mü yetmişinde, çiziksiz
Hakikati haykıran var, kör müsün?

Şükür bekler her bir uzuv, her beden
Zannetme ki bunca nimet haybeden
Ecir çıkmaz cürüm dolu heybeden
Zerki zehir, ağ ören var, kör müsün?

Ne dolarsa amel kabın, küpüne
Mahşer günü odur sızan dibine
Sarılmışsın lânetlinin ipine
Urgan çürük, kemiren var, kör müsün?

"Emir kulu" kapı çalar bıkmadan
Vardığında çekip gitmez yıkmadan
Kendine gel "kuş kafesten çıkmadan"
Defterleri bir düren var kör müsün?

Beden denen her can için bir araç
Düşündün mü vazifen ne, ne amaç?
Diyorum ki "tehlikeli bu yamaç!"
İrâd/e/den bir firen var kör müsün?

Gerek var mı her rüyâyı tâbire?
Er ya da geç yollar çıkar O Bir’e
Mezar yeri kazılmakta habire
Her kabire bir giren var kör müsün?

Şeytan mâhir, gezer elde hediye
Bekler, insan her emrine "he" diye
Onca elçi, bunca îkaz ne diye
Hem Muhammed(sav), hem Kur’an var kör müsün?