Yokuş yukarı koşmanın yarışındayım. Damağıma yapışan bir izmaritle şarkılar söylüyorum sana. Korkak bir kelebek konuyor kirpiklerime ve ben mezarını suluyorum ara ara…
Görüyorsun ya ömrümüzü kör bıçakla kısaltıyoruz.
Sana her solukta daha çok yakınlaşan raylar döşeyerek geleceğim. Kısa cümleler döşe parmak uçlarına. Çünkü ben her devinimde makas değiştiren bir kalp taşıyorum.
Henüz bir araya gelmemiş harflerden cümle kuruyorum zincirleme bir kaza gibi. Kırmızı susuyor içim.
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta