Kör Mağara Şiiri - Aydın Akın

Karanlık bir mağara...
Siyahı ve beyazı küs,
Yorgun taşlarına tutsak,
Kendi yalnızlığına alıngan.

Sanki yalnızlık yargılanır,bu kentin parmak uçlarında.
Duymak istediğine aşinadır,karanlığın soğuk teni.
Ne yapmalı?

Gölgeler birşeyler anlatsın desem;
Üşüyecek mezar teninde
Ve susacak...
Kuytu köşelerin utangaçlığını duyacak belki...

Bir idam sehpasının kararlığıyla ben
Yok saymalıyım seni.
Ellerimi karanlığına salsam
Kırık dökük bir taş yuvarlanacak
Adı bile konmamış...

Kıvrımlarında yağmurun serinliğini duysan,
Kirli ve yorgun şahitliğinle susacaksın.
Hayır! ...
Sen orda kal...Yarınlara ulaşmadan güneşleri hatırla.

Sana ait öyküler dilimde tutsak kelimelere bürünecek.
Aynalara sunacağım seni,hapsedeceğim korkularımı.

Kapında yer ve gök utanacak
Ve ben
Renkleri senden bileceğim
Sen kirli gölgenle kal...

(BATMAN,11.04.2005)