Kör Kuytuya Damlayan Yağmur

İlkbahar yağmur damlası,
Fırtına öncesi düştü saçlarıma,
Islak-ıslak yoklarken ellerimle,
Dokunuşunu anımsattı.

Nice yağmurlara tutulduk seninle,
Tiril-tiril titrediğimiz kalabalık yalnızlıklarda,
Oysa biz ne yağmurlarda vurulduk,
Kurşun gibi sırtımızda duyduk.

Bir kadına yağmur dedim,
Gözyaşlarında benli sonbaharları saklı,
Bir kadına yağmur dedim,
Ardım sıra ömür tüketeceğini bilmeden.

Düşlerimi ektim toprağa,
Yağmuru emeğime umut eyledim,
Kurşun yedim çiseleyen sesinde,
İlk damlasında düştüm toprağın koynuna.

Penceremde baskın bir uyku,
Oysa hep aynı yağmur,
Kör bir kuytuya damlıyor,
Damlıyor düşlerimde.

Şubat 2004
Konya Zindanı