Koyu karanlıklara yuvarladın beni…
Düştü ruhum uçurumlardan…
Döne döne gidiyorum en dibe…
Uzanırsa elim tutma artık,
Vazgeçemem bilirim,
Sakın dönüp bakma ardına…
Döne döne düşüyorum karanlıklara
Bir nefret çemberinde sıkışmış gibi…
Bitmez sevgim, umutlarım,
O içten bakışım son defa sana…
Bir ateş topunda duygularım,
Eriyor, eriyor damla damla…
Kör kuyularda kısıldı sesim,
Duymaz çığlığımı,
Duymaz…
Susturdum,
Kendi ellerimle sıksam da boynumu…
Cellâdım sensin!
Ektiğin fidanlarda sevgim boyumdan aşkın
Her biri bir darağacı olmuş, bakarım şaşkın...
Günah mı aradın,
Her sefer astın!
Çöreklenmiş bekliyor sanki bir yılan,
Her daim seslenir, ‘her sözü yalan! ’
Beni duymuyorsun,
Git ona inan!
Öyle bir yağmur istiyorum ki
Hep yağsın durmasın, ah, seller gibi,
Sarsın, kaplasın tüm yüreğimi,
İçinde boğulsun sesim, boğulsun sevgim.
Bitsin acılarım, ne olur bitsin,
Bitsin dağlarca büyük nefretin…
Belki o zaman sükûn içinde
Kapar da gözünü huzur duyarsın,
Ne iyi, ne de kötü hatırla beni,
Bırak, anılarım hep bende kalsın…
Belki yine ışır, uzaktan güneş,
Isıtır ılgıt ılgıt, tutan buzları.
Anılar sessiz ve buruk
Filiz verirken yaralı kalbimde,
Kim bilir, sen nerelerde olacaksın?
Açma sakın o eski paslı kapıyı,
Huzur denizinde dalgalarla coş.
Buruk ve mahzun gülümserken sana gizlice,
Eski günlerden bir hıçkırık duyarsan bakma sakın...
Bir sevgi bahçesi karmakarışık,
Koparıp atmak için çok, çok didindim,
Yüreklerden yok edemedim …
Ah! Zehirli sarmaşık...
18 Ekim 2011
Halenur KorKayıt Tarihi : 18.10.2011 21:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir sevgi bahçesi karmakarışık, Koparıp atmak için çok, çok didindim, Yüreklerden yok edemedim… Ah! Zehirli sarmaşık...
Şu anda, bir zamanlar alaturka yarışmasında birinci olan genç bir müzisyeni dinliyorum.
Şiir kadar hastalık dercesinde müzik, özellikle türk sanat müziği tutkunuyum..
Siz de beni okul yıllarınızda gezdirdiniz
Şimdi gençler de öğretmenler de sanki daha anlayışlı.
Bizim evimiz lise karşısında olduğu için kiraya verdiğimiz evimizin üç dairesinde çoğunlukla öğretmenler otururdu...
Elazığa tayin olduklarında elimizden geldiğince hayatlarını kolaylaştırmaya çalışır gurbette olduklarını düşünmemelerine özen gösterirdik...
Bir kaç yıl sonra başka bir şehire tayin olup giderlerdi...
Bizler iki gözümüz iki çeşme ağlar gece yarıları istasyonda trenle onları yolcu ederdik.
yıllar boyunca da mektuplarla, kartlarla haberleşir iletişimimizi koparmazdık...
Bazen yalnızlığımın beni hiç mutsuz hissettirmediğini buna karşın hayatımızda hiç müzik olmayışı ekranlarda bile türk sanat müziği programlarının olmayışına bağlıyorum kötümserliğimi..
Yaşamın renksizliğini ve eksik olanın ne olduğunu anlıyorum.
Sizi özlemişim eksik olmayın değerli arkadaşım bir süre uzak kalsak da, her zaman müşterek duygularla gönülden gönüle haberleşiyoruz.
Eminim siz de öylesiniz; sevgiyle kucaklıyor, güzel bir hafta diliyorum.
Çünkü bazılarını kavun zannedersiniz kelek çıkar.
Ayağa dar gelen ayakkabı ya o ayağa sığmaz, başka ayaklara gider, ya da ayağına dar gelen ayakkabıyı birisi çıkarır atar.
Paylaşım için teşekkürler, saygı öncelikli sevgiler.
Sevgiyle kutluyorum.
Koyu karanlıklara yuvarladın beni…
Düştü ruhum uçurumlardan…
Döne döne gidiyorum en dibe…
Uzanırsa elim tutma artık,
Vazgeçemem bilirim,
Sakın dönüp bakma ardına…
Döne döne düşüyorum karanlıklara
Bir nefret çemberinde sıkışmış gibi…
Bitmez sevgim, umutlarım,
O içten bakışım son defa sana…
Bir ateş topunda duygularım,
Eriyor, eriyor damla damla…
Kör kuyularda kısıldı sesim,
Duymaz çığlığımı,
Duymaz…
Susturdum,
Kendi ellerimle sıksam da boynumu…
Cellâdım sensin!
Ektiğin fidanlarda sevgim boyumdan aşkın
Her biri bir darağacı olmuş, bakarım şaşkın...
Günah mı aradın,
Her sefer astın!
Çöreklenmiş bekliyor sanki bir yılan,
Her daim seslenir, ‘her sözü yalan! ’
Beni duymuyorsun,
Git ona inan!
Öyle bir yağmur istiyorum ki
Hep yağsın durmasın, ah, seller gibi,
Sarsın, kaplasın tüm yüreğimi,
İçinde boğulsun sesim, boğulsun sevgim.
Bitsin acılarım, ne olur bitsin,
Bitsin dağlarca büyük nefretin…
Belki o zaman sükûn içinde
Kapar da gözünü huzur duyarsın,
Ne iyi, ne de kötü hatırla beni,
Bırak, anılarım hep bende kalsın…
Belki yine ışır, uzaktan güneş,
Isıtır ılgıt ılgıt, tutan buzları.
Anılar sessiz ve buruk
Filiz verirken yaralı kalbimde,
Kim bilir, sen nerelerde olacaksın?
Açma sakın o eski paslı kapıyı,
Huzur denizinde dalgalarla coş.
Buruk ve mahzun gülümserken sana gizlice,
Eski günlerden bir hıçkırık duyarsan bakma sakın...
Bir sevgi bahçesi karmakarışık,
Koparıp atmak için çok, çok didindim,
Yüreklerden yok edemedim …
Ah! Zehirli sarmaşık...
18 Ekim 2011
Halenur Kor
Ne yazabilirim ki bu duygu yogunluguna, tebriklerimi sunuyorum...
Güldeste siir grubumuzda paylasmaktan ayrica onur duyuyorum...
TÜM YORUMLAR (16)