Hayatımda kör kuyuları,durmadan kazan.
Yorgun arzularımın hepsi,sapsız bir kürek.
Acıların sillesinden,eğildikçe hep yorulan.
Anladım ki ağlayan korkuların hepsi ürkek.
Gönül sabahında eserken,sevgiyle yorulan.
Yelin,yaprağını döktüğü dal gibidir bu yürek.
Yorgun hayallerimdir,düştükçe acıyla solan.
Bilirim elbet bir gün rüyalarımda tükenecek,
Kayıt Tarihi : 10.5.2007 21:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!