Dünya neyin peşinde, insan nasıl düştü?
Toprak oldum, yetmedi; göğün sesi sustu.
Bir lokma ekmek, bir damla su dediler,
Gönülleri parça, ruhları köle ettiler.
Akıl der ki: "Susma, hakkını ara!"
Fakat dilde pas, kalplerde kara yara.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta