En büyük acıları
Kapatırız biz
Biz insanız acılar
Siz korkun
Siz
Acılar
Atsan da bizi
Bin bir türlü
Kör kuyuya
Umutlardan
İpek böceği gibi
Önce iplik
Sonra halat yaparız
Kaçma,
Biz çıkar seni atarız
Bir avuç kötü
Ezraili bile bıktıran
Belirleyemez,
Çizemez
İnsan onurunu…
Biz çıkaramayız
Kötülerin
Kör kuyuya attıkları
İyi yönünü
Yine de bir ipucu
Verebiliriz
O iyi yön
Değil
Çok derinde.
En derin yaraları
Kapatırız biz
Biz insanız acılar
Siz korkun siz
Jale KESKİNKILIÇ
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
nekadar güzel anlatmışsınız beyeni ile okudum kaleminiz daim olsun 10 puan
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta