Kör kütük bir sarhoşluk vuran akla.
Ziyan olmuş bütün satır arası sesssizlikler ve dans ediyor kalem, acının dibine vura vura. Gece dem olmuş ay ışığının altında
Sakince akıyor yaşlar bir kağıt parçasına. Kadın kalemi elinden bırakıp, kalkıp masasından, başını yastığa koyup iki büklüm kalıyor sessiliğin içinde. Yazacak bir şey kalmamış gibi. Gecenin merhabasından, gündüzün hoşçakalına dönüyor her şey.
~oya erzurumlu~
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta