Dök yüreğinin kör kurşunlarını
Şöyle bu gün kaç tanesi vurdu ortasından yüreğinin.
Mavi kıyılarından karaya vurunca martılar,
Kaç duygun öksüz kaldı.
Anasını bekleyen aç çocuklar gibi.
Gün mavi değil, kızıl şimdi...
Duyguların göç mevsimi zamanı geldi.
Kim bilir nereye göç etmekte özgür kuşlar gibi göçebe ruhum.
Kaç gecenin mavi sabahına gebe bu kara Melisa kokulu geceler.
Giden gitti, çoktan demir aldı limandan gemiler.
Şimdi kör kurşun yaraların iyileşmeyi bekler.
Zamana bıraktın her şeyi...
Lakin zaman bile merhem olmaz sana.
Aldırmamayı öğrenmek en güzeli.
Bunu da öğretiyor o kör kurşun yarası zaten.
Kayıt Tarihi : 31.5.2016 23:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seçim Seziş](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/05/31/kor-kursun-24.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!