Kör kösnü (Köstebek) Şiiri - Rifat Kurtoğlu

Rifat Kurtoğlu
490

ŞİİR


10

TAKİPÇİ

Kör kösnü (Köstebek)

Bıldır bu zamanlar, dadandı bağa,
Her bi’şeyi yedi, yuttu kör kösnü…
Ben bi’ırgat oldum, o da bi’ağa,
Sanki beni, azap tuttu, kör kösnü…

Gumpirleri çekti, çekti götürdü,
Pürçüklünün, alayını, bitirdi,
Müflis avrat gibi, beni batırdı,
Emeğimi, heba etti, kör kösnü...

Erinmiyo, dozer gibi, kazıyo,
Höbekleri, sıra sıra, diziyo,
Nerde ne var, kıyı köşe, geziyo,
Bağı didik, didik, ditti, kör kösnü…

Evlek, karık, demez, alır tünele,
Hendek yardım, uğramadı, kanala,
Peşi sıra, dönele ha, dönele,
Canıma, iliğ’me, yetti kör kösnü...

Deliğine, sular tuttum, çıkmadı,
Aldı kaçtı, yedi yuttu, bıkmadı,
Eksozunan, zehirledim, takmadı,
Gaz verdikçe, göbek attı, kör kösnü (!) ...

KURTOĞLU’yum, beni bana, komuyo,
“Ortak” ettim, daha fazla, umuyo,
Tek kırmaya, “bana mısın”, demiyo,
Yine gebermedi, gitti kör kösnü...

Rifat Kurtoğlu
Kayıt Tarihi : 2.7.2011 08:27:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Bağıma bahçeme musallat olan ve gerçekten beni çok aciz bırakan köstebekle bire bir mücadelemi hicvedişimdir bu şiirim

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Rifat Kurtoğlu