Kör Kavşak Şiiri - Şerif Erginbay

Terli avuçlarımı bastırdığım her kaya
biraz daha uzaklaştırıyor seni bana.

Binlerce yol:
vınlayıp iniyor dereye ıslıklı gölgeler
uyandırıyor ay küllenmiş közü.

İşte ağzım:
binlerce yol,
kilitli duruyor sana
sözün anlamı aldattığı bir dünyada.

Hesaplanmışı ezip geçiyor orman
kendi dışına taşıyor gölge:
işte yabanıl soluğum!

Kör kavşakta
paramparça ağzım
adımı saklamaktan.

Bozulmasın diye büyü
işte ağzım
kilitli duruyor sana
kör kavşakta.