Kör Karanlıklar Şiiri - Songül Uçar 2

Sessizlik kapladı içimi.
Sağır,dilsiz,kör bir yaşam..
Uzaklara gerilemek misali.Ne yapmak yada neden yaşamak.Cevapsız.....
İnsanoğlu umutsuz ümitlerle yaşamaya alışır mı? Oysa ne çok ümitlerim vardı benim.Kimbilir neler hayal etmişti şu yorgun benliğim.Güneş doğduğunda baharları beklemek,yeniden doğuşu seyretmek,yeşilin huzuru,alın mora döndüğü ucsuz bucaksız çiçek bahçeleri.Unutmak hazan sarısını,unutabilmek karanlık puslu gecelerin soğuğunu.Kimselere anlatamazmış insan saçaklanmış acılarını.Bazen bir martı dostun olur, kanatlarına yüklersin hasretlerini uçarken seyredersin sadece...Bazen bir bulut, güneşin saklandığı işte şimdi geçip gidecek aydınlanacak etrafım dersin.
Ahh yanlızlık ahh.. Sen misin? beni iten kör karanlıklara...
Beden yorulmuş,virüsler sarmış düşünceleri,aynalara bakmak istemiyorum.. Bu ben değilim..Anımsıyorum çok uzaktaki kendimi.Örgülü saçlarım vardı..Oysa, şimidi örgüler boğazımda boğum boğum...Göz bebeklerine bakardım, sevdiğim canlardı o gözlerin sahipleri..Kaçırıyorum bugün bakışlarımı..Nedense ıslak buğulu bir hal aldılar..Nerede o eski kahkahalarım.,sevinç çığlıklarım.Yüzümdeki bu çizgiler ne zaman çizildi? Neden izin verdim saçlarıma konan aklara..
Bazen sitemlenirsin....Gönül koyarsın ömrüne...
Kulaçlar atıyorum ummanlara..Korkmuyorum nefes almaktan,korkularım sevgi dalgalarında boğulmaktan.Karşılık beklemedim yaşadığım şu kısa zaman diliminde.Getiriler olmasın ama götürenler uğramasın kıyılarıma.Bir ada buldum sandım, dinlenmek sığınmak adına..Bir ada ki ayak bastığım günden buyana med-cezirler getirdi ay bana..Ormanlarında kayboldum sevginin,yakar top misali yaraladı yüreğimi sevdiğim..Ada aldı benden ruhumu.Adım adım yürüdüm üzerinde,tırnaklarımla kazdım her bir toprağını,nadasa bıraktım kimi zaman,bir sonraki seferde daha çok sevgi toplamak için....Ayrılma zamanı geldi üzerinden..Kopardım yüreğimi kökünden...Fırtınalarla geldi yağmurlar gözlerimden...Başaramadım demek......Ömür akıyor zaman denizinde.... Tutunamadım..Alabora olmanın vaktidir artık............GÖMÜLDÜ GÖZYAŞLARIMLA SEVDAM.................

ŞUBAT 2008