Kör Karanlık Şiiri - Seren Barlas

Sarılamıyorum gülen gözlü miniğe
Ağaçların yeşili sanki çok gri
Bunaltıyor sıcaklar
Yağmur sanki buz gibi
Nereye kayboldu Dünya
Sevdiğim nerede?
Gönlü inceden süzerde
Elleri nerede?
Anlamını yitirdi güzellikler
Kalabalıkta kayboldu gülüşlerimiz
Ey kör karanlık!
Söyle
Yorulmuş hayatların
Sevdiğim neresinde?
Vakitler çok kısa,
Yetişemediğim sevdalarda
Gözlerimden damlıyor
Dudaklarıma sözcükler
Köprü kurar umutlar
Duymak istediklerime
Duyamam gözyaşlarını
Öpemem sözcüklerinin alnından
Yetişemem sevdaya…
Ey kör karanlık!
Söyle
Nereye kayboldu Dünya
Sevdiğim nerede?