yalnızlığına düştüğüm sokakların
kör karanlığındaki izbe acıların
karın ağrısı gürültüsünü kustum.
ne kadar çok çabaladıysam da
kehribar renginde ki hüzünleri
göğsümde söküp atamadım
adil, adalatli ve tüm dünya insanıyla
eşit sartlarda yaşayabilmekti gayem
kurulu hayat terazisinde
çeperlerini yıkamadığım önyargının
önünde kurulan barikatları aşamadım
özgürlük ve barış diye direten çocukların
gül yanaklarından öpemedim
Zulmün enkazı altında kalan insanlığı
kurtaramadım fasist, emperyalist, kapitalist
ve ekonomozmin düştüğü dar zihniyetten
Kayıt Tarihi : 3.9.2018 16:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!