Kör kahin Şiiri - İbrahim Tolga Özsoy

Retinamı delip geçip içimde bir yerlere ulaşıyorken bakışın
Görememek harcımıdır bencilliğinin
Bu ser sefil yırtık pırtık geri çekiliş başlangıcı en büyük yenilgimizin
Korkun damarlarına pompalanmadan önce ağzından çıkan
Kulağına varıncaya kadar yıkıp yakar anlamını mevcudiyetimizin
Her yanışında küllerinden yeniden doğan
Bir zümrüdüanka süzülür başucumuza masallardan

Masalları sevmez bu mahallenin ahalisi
Ahaliyi sevmeyen sen masallardan vazgeçmezken
Onlar seni terk edeli kaç yenilgi geçer üzerimizden?
Çamur içinde düşe kalka yırtık pırtık kaç yenilgi?
Buraların en hızlı serzeniş çekeni sensen
Geçmişindir en hesapkar muhasebecisi
En hesapkar ile en serzeniş karşılaşınca masallar nasıl bir paradoksa gebedir?

İçten içe yanan bir volkan misali
Patlamaya çeyrek kala titretirim kalemimi
Uyanışları sevmeyen bir coğrafyanın çocuklarıyız
Ne kadar ses çıkarırsak o kadar uyumakla suçlanırız
Madem sorunumuz isyankar söylemler
Şimdi sessizlikten duyulmuyorken kelimeler
Görülebilir yerlerime kazırım bende uyanışımı

Paradokslar ötesi yelken açıp serzenişleri hesaba katıp
Gün gelir el sallarsın güzele kaçan her anın ardından
Her gün doğumunda yatıp her gün batımında kalkıp
İyi bir yalandan daha iyi bir şey olmadığına sığınan
Bir zümrüdüanka kuşundan bahseden olur belki sana
Ama bilmem hiç utanmaktan bahseden olur mu?
Gözyaşlarının ardında verdiği sözlere prangalı saklanmaktan

Geride bırakıp kaçacağın kendinsen eğer
Ser sefil geri çekilen sensen ve kovalayacak olan gene sen olacaksan
Hem galip hem mağlupsan
En hızlı serzenişçinin tek kurşunu ile yıkılmış bir muhasebeci
Küllerinden doğması beklenip doğamamış bir kuş cinsi
Ve kendi sesinde boğulmuş bir asiysen
Kaldır kafanı lafını kime söylediğine bir kez daha bak

Varlığını delip geçip içinde bir yerlere ulaşırken bakışı
Baktığını göremeyecek bir kahine
Yaktığını göremeyecek bir cahile