evlerde ankaradan haberler izleniyordu akşamları.
yine kendi derdindeydi bürokratlar.
fenerin deplaSman maçlarında görürdüm ankarayı zorlu geçerdi maçlar
bilemezdim En zorlu gönül müsabakam seninle olucağını
ben aNkarada hiç olmamıştım ve
anıtkabİre yürümemiştim aslanlı yoldan
anlamsızdı ankarada yaşananlar, yaşayanlar
ve bir gün sen çıktın karşıma kardelen misali.
kar altındaki ankaradan
yürüyordun sokaklarında
insanlar sana bakıyordu gözü çıkası insancıklar
otobüse binip gidiyordun evine annene babana..
orada uyuyup burada güneşi uyandırıyordun
bundan sonra ankaranın havasıda suyuda
benim içindi çünkü sen içindeydin
gelmemi istiyordun gelmeni bekliyordum.
kavuşup, dağları aşıp
kavuşmak özgürlükse özgürüz ikimizde
diye bağırmalıydık yollara inat.
her şey güzel başlamıştı
bir bebeğin masumiyetindeydi ve
sürekli bize gülümsüyordu beni sevin diye
giriş bölümü bitmişti
gelişme sancılı,
sonuç ve sonu gelmiyordu ilişkimizin komposizyonunun.
ben sayfalar yazmalıydım
seni beni sevgimizi anlatan ve bitmemeliydi.
sen ise ben yazdıkça;
elinde silgi
benim yazdıklarımı siliyordun ardım sıra
Kayıt Tarihi : 27.6.2006 01:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!