Ömrümce görmediğim insan seline düştüm.
İstanbul’un kahrını çektikçe adımlarım.
Ne sendeledim bir an ne bir köşeye düştüm.
Kaldırımlar yoruldu sürdükçe adımlarım.
...............
...............
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla