Kör Gözlüye Pinhan idim.

Gökte Melek,Yerde İnsan,
Yoğ iken inen ben idim.
Od düştü özüme bir an
Kandilde yanan can idim.

İnsan donunda Hakk iken,
Kırklar dar' ında pak iken,
Turab oldum yer yok iken,
Turda dönen mihman idim.

Luvi idim, Albigen'dim,
Nefisim devini yendim,
İnsan olup çokça geldim,
Kör gözlüye pinhan idim.

Bühtanlarla kora yandım,
Yanıp ta özüme döndüm,
Kandilde ol nura bandım,
Kerbela' da aman idim.

Yandım köze Montsegur'da
Kah Sivas'ta,kah Mısır'da
Musa olup dönen Tur'da
Nur özünden çıkan idim.

Havariler, Yahovalar,
Kırklardaki maveralar,
Yaldızlı meşin kab'dalar,
Hurilerle Gılman idim.

Anadolu Rumeli'nde,
Şah Hatayi ahvalinde,
Yüzdüm Erenler gölünde,
Derya, Deniz akan idim.

Döndüm Evrim Evrensel'e,
Mansur iken verdim kelle,
Hermes İdrisle menzile,
Bedreddin'le varan idim.