Kor gözlü kör Yılan

yine dolandın
yeni fidana,
kor gözlü
kör Yılan.

tohumdu,Yıldızlı bir gecenin
sabahında düşmüştü toprağa.
sabırla bekledi,yağmurdaki her zerrenin
bedenini döndürmesini dala,yaprağa.

yerin altındaki umutları
yeşerdi güneşli bir günde.
bir gece seyrederken yıldızları,
birden aşkı gördü gönlünde.

duyguları gelince dile,
aşka uzattı taze dallarını.
hiç umursamadı bile,
çevresindeki ayrık otlarını.

ne fırtınalar dize getirdi,
ne de kıskanç ayrık otları.
aslında hepsiyle başederdi,
sarılmasaydı keşke ayrılık yılanı...