Kör Gözleri Açar Tozumuz Bizim

Bezm’i Elestü’de mayalanmıştır
Edeple hâyâyla özümüz bizim
Lütfû ilâhiyle boyalanmıştır
İlâhi kitapta sözümüz bizim

Mağara nûr da Cebrâîl ilede
Rahmetini gizlemiştir çilede
Uhud’da Bedir’de Çanakkale’de
Düşmanı haşladı közümüz bizim

Onbeş asırlık İSLÂM’a baksana
Şifa oldu dertli olan her cana
Emân vermez göz koyana, vatana
Ninemiz, oğlumuz, kızımız bizim

Şehâdeti kutlu düğün eyleyen
Savaş türküsüyle çocuk eğleyen
Tekbir ile cenk marşını söyleyen
Mehter ile artar hızımız bizim

Yıldırım düşerken şimşektir çakan
Vatan millet düşmanlarını yakan
Coşkun sel olupta çağlayıp akan
Kör gözleri açar tozumuz bizim

Şu; yüz yıldır açtıkları gedik mi?
Açan devşirmeler güdük mü?
Tevekkeltü Teâlellâh dedik mi?
Düşmanı yakalar gözümüz bizim

Sevre örümcek ağını gerince
Gurktaki güvercinleri görünce
Batan: düşman gemisini girince
Hakk; der ördeğimiz kazımız bizim

Üç aylarda el açarak yalvarınca
İlâhi feyz ile aklı karınca
Hakk Teâlâ çün secdeye varınca
Güllerle süslenir yüzümüz bizim

Eteborlar bir leş mişler leşinde
Hayır olmaz nesepsizler işinde
Dâimâ münâfık hain peşinde
Tutunca bırakmaz tazımız bizim

Abdülmüttalib yapınca tımarı
Ebâbiller aşkeyledi şamarı
Ebrehenin sırtındaki semeri
Almaktır, ezelden yazımız bizim

Dîn düşmanı Hattâboğlu Omarı
Kılıverdi Adâletin mimârı
Gördükleri hâlde ŞAKKI KAMER’i
Düşmana geçmedi nazımız bizim

Neymişiz; görmek çün tarihi açın
İslâm’â bigaye kaldığı için
Kur’ân-ı süs eşyası olduğu için
Bundan kuru değil tuzumuz bizim

Eee İSLÂMİ: geldi vakti merhunu
Tek telli saz ile ıslah et şunu
Koltuk altına al kolla komşunu
Şimdi ele geçti kozumuz bizim