Kara asfaltta görüyorum kendimi, sarı sokak lambalarının altında.
Ateş yağdıran gri bulutlardan kaçacak delik ararken kayboluyorum siyah yansımamda.
Sonra gökyüzünde görüyorum kendimi, kocaman bir kül okyanusunun ortasında.
Ne basacak bir toprağı var ayaklarımın, ne süzülecek gücü, yapayalnızım orada.
Ardından başka bir diyara götürüyor beni hava, cehennemin sıcağına.
Her yeri kaplamış kum ayazlarının karşısında tek kalkanım bendim, diz çökmüşüm erg boşluğuna.
Kapattığımda gözümü, dilsiz bir ormanda açıyorum tekrardan, sislerin arasında.
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta