Kör Geceler... Şiiri - Nilgün Akçay

Kör gecelerde..
Gerçeğin son perdesi
Uzakların en uzağı
Bir avuç dolusu yürekle...
Yapayalnız kaldığımda.
Bilmediğim suçlarımın
Aksi vuruyor gözlerime...
Duygularım şaşkın yenilgime
İnanmadı umudum...
İnanmadı gururum.
Aynalar bile şaşkın.
Bomboş bakan gözlerime...
İnkar etmek de yetmiyor...
Unutmaksa zaten imkansız.
Hafif hafif esen hüzün rüzgarı
Bana beni fısıldıyor.
Yumuşak dokunuşlarıyla ruhuma
Mazimi hatırlatıyor.
Yıllar önceki hayallerim
Yıllar sonraki hüsranlarım.
Kavgalarım, kaygılarım,
Kaybettiklerim, kazandıklarım
Haykırışlarım, isyanlarım
Yüreğime akıttığım gözyaşlarım
Film şeridi gibi geçiyor.
Hepsi boşuna.
Ne zamanı durdurabilir
Ne de geri döndürebilirim.
Artık ne rüzgar, ne güneş
Dokunmayacak tenime.
Işıksız topraklar...
Kucaklayacak bedenimi
Bilmem
Kim hatırlayacak ki beni....?