Biliyorum, ölmeyecektim. Ama elimde değil, yapamadım. Cehennemden çıkıp gelmiş gibi her yanımı sardı karanlık. Nutkum tutuldu. Karabasanlar gelmiş gibi elim kolum bağlandı, adını diyemedim. İçimde volkanlar patladı, belimi doğrultamadım. Molozlar arasına sıkışıp kalmış, ışığımı kaybetmiştim. Umudu tüketmiştim. Bir damla su arıyordu, bir zamanlar öpmeye doyamadığın dudaklarım. Kan içinde kaldı ellerim. Kalabalıklar içinde ölüyorum. İşte geldi Azrail, gidiyorum.
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Yaşamak için ölmem gerekti demiş şair
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta