Kör Geceler Şiiri - Savaş Barha

Biliyorum, ölmeyecektim. Ama elimde değil, yapamadım. Cehennemden çıkıp gelmiş gibi her yanımı sardı karanlık. Nutkum tutuldu. Karabasanlar gelmiş gibi elim kolum bağlandı, adını diyemedim. İçimde volkanlar patladı, belimi doğrultamadım. Molozlar arasına sıkışıp kalmış, ışığımı kaybetmiştim. Umudu tüketmiştim. Bir damla su arıyordu, bir zamanlar öpmeye doyamadığın dudaklarım. Kan içinde kaldı ellerim. Kalabalıklar içinde ölüyorum. İşte geldi Azrail, gidiyorum.