KoR DüŞTü Şiiri - Hamit Kalkan

Güneş düştü yüreğime
Dalınca buğulu gözlerin içine.
Gecenin karasında
Çoban yıldızı gibi parladı
Gözlerim semanın derinliğinde.
Ay ın yüzü kızardı
Saklanıverdi dağın arkasına
Bir daha doğmaktan korkarcasına.

Yangınlardaki yüreğimi gören güneş
Korkuverdi; yanıp erimekten
Artık kasırgalarda sustu
İçimdeki fırtınanın şiddetinden
Öyle bir haldeyim ki
Sanki içimde kopuyor kıyamet
Gözlerim kararıp başım dönüyor
Nerdeyse düştüm düşecem yerlere
Sonsuzluğun en derinlerindeyim gibi
Velhasıl kelam;
İnşallah sonu, olur hayra alemet.

Hamit KALKAN