Kör Dilencinin Ağıtı Şiiri - Rasim Beytorun

epey uzaklardan gelen bir sesi takip eder gibi
tanrıçalar diyarında elini tutmaya neden arıyorum ben
düşeceğim yeryüzünden ya da göğüs kafesim kanayacak
ağlamaktan dans edeceğim
geldiğin gün doğan çocuk şimdi ölüdür
simsiyah gözlerine bakmak için heba etti 3 günlük ömrünü
şimdi bambaşka bir evrende bir yıldız tozuna aşık
senin ihtimaline gelip çarpacak olan zarifliğe
bir de tabii ki sana aşık

yaşıyor olmanın kibrini taşıdığım her dakika
vücudumda kapanmayan yaralar açıyorum
göz yaşımla suladığım o mezar
senden sonra zift gibi artık
ve eğer ölümü bacağıma zincirleyip
bir kez daha gülümsediysem hayata

mucizemsin