Kör Dilenciler Şiiri - Murat Aslan 3

Misketleri yuvarla.
Ağır çekimde olsun her şey
Bugün bir çocuğun misketine benzeyelim
Her şeyi yuvarla

Geçmişin derinliklerine gidelim
Aşkı en yoğun yaşadığımız zamanlara
Hiçbir şeyin hesabını yapmadığımız
Olurları olmazları hiçe saydığımız
Ve buluşan ellerimizden sarkan
Mor lobelyaların altında
Nergiz edasına bürünmüş gözlerine daldığım
O bulunmaz anlara.

Anımsar mısın ?
Yatılı okullardan akşam güneşleri sarkardı
Gelecek hayalleri
Ufka düşmüş ayna gibi günlerdi bize
Gülmüştü bize...
Araya uzun yıllar girmiş
Olurları olmazları hiçe saymıştık
Hiçe satıldık.

Anımsar mısın ?
Katran gecenin zemheri ayazında
Hayallerimizin talan edilişini
Güneşi solduran gülüşlerimizi
Kan kırmızısına boyadıklarını
Anımsar mısın sevgili ?

Sevgili dedim değil mi
Bir an o günlere döndüm
Sevdanın en yoğun yaşandığı zamanlara
Gerçeği ben seni hiç unutmadım
Hiç inmedin sol yanımdan
Sol yanımın adı sendin
Bütün insanlar senden bir parça taşırdı
Yapbozun bir parçası gibi
Yinede eksik kalırdı
O muazzam kalabalık tablo
İnan herkes bir sen etmezdi
Şimdi sen bile sen etmezsin sevgili

Gözlerinde aşktan yoksun kör dilenciler gezinir
Sen hangi kalabalık tabloda unutmuşsun ruhunu
Ruhun kör dilencilerin ellerinde gezinir şimdi
Kendini bilmez kör dilenciler...
Sevdiğim
En sevdiğim
Geçmişin sönmüş kıvılcımları harlanıpta
Sıyrılırsan bir gün
Dağıt bütün misketleri
Hicranın hiç susmayan vefalı çocuklarına
Bütün çocuklar benden bir parça taşır
Onlarla onulmazımı sür dağlara
Ola ki içinden bir el uzanırsa hatıralara
Bütün bir geçmişi misket niyetine yuvarla
Acele et sevgili
Seni bilmez
Beni bilmez
Kendini bilmez
Kör dilenciler uyanmadan...