Kör Çeşme Şiiri - Köşektaş Türküleri

Suyu yine akar
Yola dertli bakar
Bağrı sızı yakar
Tadı acı durur

Testi dolmaz artık
Kimse kanmaz artık
Yolcu durmaz artık
Yalağı boş durur

Soğuk ama içilmez
Kıymeti hiç bilinmez
İzi asla silinmez
Suyu küs durur

Eskiden gürlerdi sesi
Köyün can nefesi
Gitti o neşesi
Anısı taze durur

Bir şifa bekler
Üstüne dert ekler
Yorulmuş o bilekler
Öyle garip durur

Kuşlar bile kanmaz
Kimse adın anmaz
Yüreği hiç yanmaz
Durgun öyle durur

Vefa kalpte kalsın
Herkes ibret alsın
Kör Çeşme anılsın
Sızımızdır Köşektaş!