Sənsiz xatirən də yetim qalıbmış,
Ətrini gül üstdə şehdən alıbmış.
Görürsən vüsalı, necə zalımmış,
Dayanıb həsrətin kor bucağında.
Səmtini dəyişən məsdər fellənir,
Daz başlar ümiddən gerçək tellənir.
Ayrılıq kəndirdə elə yellənir,
Sanki uyuyubdur tor qucağında.
Fikrimi səmadan alqış endirib.
Rəsmimi bəzəkli naxış dindirib.
Onu külək döyüb, yağış söndürüb,
Bir də alışmaz ki qor ocağında.
Kayıt Tarihi : 21.2.2018 08:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!