Kör bir kuyuya Şiiri - Hüseyin Durmuş 3

Haram denizinde sandalsız yüzen,
Dalar derinlere çıkmaz kıyıya.
Gerçeklere parmak basarım bazen
Bir tek sözüm fayda etmez ayıya.

Ayarın kaçırmış ruhu temelden
Medet umar halde uzun emelden
Kendini sorumlu görmez amelden
Umut bağlayın ca güçlü dayıya.

Ahlâk bozuldukca değişen fikir
Herkese bulaşır zengin ve fakir
Alçakgönüllü de görür se hakir
Kendini bırakır kör bir kuyuya.

İnsan için elzem saygı gerekir
Saygısız yaşamsa yara, bere, kir.
Yüreğine onca dertler birikir
Derdi tasasıyla nasıl uyuya?

Durmuşoğlu saygı var mı özele?
Huylar değişmeli iyi, güzele
Yaşlanmış bedenin döner gazele
Gazelleri sayma, gelmez sayıya.