Kör Bir Kuyuya Döndü Bu Şehir

kör bir kuyuya
döndü bu şehir
vahşetin çığlıklarını
duymayan
loş kuytu köşelerdeki
çarmıhları
manyetolu-manyetosuz
bilumum aletleri
görmeyen
gör bir kuyuya
döndü bu şehir...

Güneş kaybolmadan
kapanır oldu insanlar evlerine
ölü toprağı serpildi
bu şehrin üzerine
yok kimsecikler
nerde o kalabalık sokaklar
henüz gecenin başlangıcı
saat yirmibir
in-cin top oynuyor
hans amcanın oyuncaklarıyla
ara sıra mercedesler-novalar
geçiyor şatafatla
kör bir kuyuya döndü
bu şehir
korkudan kabuğuna çekilen
halkla...

Nice düğünler balayılar
yaşamıştı
cıvıl cıvıl bayramlar
haziranda-mayısta
bu şehirde kutlanmıştı
martlar-aralıklar
çok çetin geçerdi
bu şehirde
duyarlıydı yapraklar
dökülmeden sonbahara
yiğitti insanları mertti
fakat o da ne
bir gecee onikide
su çürüdü
kör bir kuyuya
döndü bu şehir...