Kör Bıçakla Öldürdün Şiiri - Gökhan Şahin

yalnız bırakılmış
gecelerimde
sevda özlemim
uçuşur
puromdan
ak hasretini
ciğerlerime
çekerim
sensizliğin acısını
kadehlerden yudumlarım
sevda melodilerine
yalnız
dalarım
öksüzüm
acına katar hüznümü
gözyaşlarımı
yudumlarım
her yudumla
biraz daha ölürüm
ciğerlerimde
bıraktığın
kuru bir öksürük
inadına severim sevgilim
hayata inadına
mısralarım yorgun
kalemim
yokluğuna
ağlar
senin bıraktığın
yalnızlığıma
hapsolurum
kartal gözlerime
hüzün çöker
kalbim
cehennem yangınlarında
bir yanda
soğuk bir Ankara akşamı
ve
kapkara bir gökyüzü
ellerimden tutar
bir yanda
sana olan
özlemim
sevdam
arzum
bir serçe misali bahar özlemim
soğuk ve is kokan
Ankara akşamlarında
pırıl pırıl gözlerine
kalbimle bakarak
ağlarım
beni göremezsin artık sevgilim
gözlerim gözlerini nasıl öperdi
hatırlamak istersin
hatırlayamazsın
ağlanacak kaderime inat
gülerim
tanıyamadığım yüzümde
paranoyak bir gülüş
aynadaki yabancı kim
bilmem
hatırlamam
sen rahat uyu sevgilim
ben ağlıyorum
ben yanıyorum
artık
penceremden
sevgi dolu bir aydınlık
girmiyor
kalbim çırpınıyor
konuşmuyor
bahara hasret bir serçeyim
sevgilim
muma sevdalı bir pervane misali
ağlıyorum ve ölüyorum
beni kör bir bıçakla öldürdün
sevgilim
ben öldüm