Kor Ateşlerde Bir Gül Yangını

KOR ATEŞLERDE BİR GÜL YANGINI

Arzuhalin daha yazılmamış Pir’im
Sivas ellerinde sazın çalınmıyor
ol zamandır
Güvercin elli kızların, gelinlerin
Madımak toplamayı
Tan vakti doğurmayı
Çoktan unuttular
Oyyy yanıyor Balkızca türkülerin!

İnanmak, el bağlaya bağlaya bağlanmak mı
Kör kuyulara kurban olup adanmak mı

O gün yârdan ayrıldın
Bugün bağrın delinir
yontularda
Vah ki, fidandı oğulların
Şimdi azmaklarda boy atmayı
Hüner bellediler
Ahhh yandı Nesimice türkülerin

İnanmak, göz bağlaya bağlaya bağlanmak mı
Kör kuyularda boğumlanan sese aldanmak mı

Sivas eli bölük bölük bölündü
Yazık, onca emeğin, göz nurun oyuldu
al aldın daha
Kurdu içinden türedi
Durup durup şeytan bellediler
Sesi, sazı, sözü ve sevdayı
Ahhh yandı Hasretçe türkülerin

İnanmak, dil bağlaya bağlaya bağlanmak mı
Kör kuyularda Yusuf olup ağlamak mı

Kul olunmuyor kalem tutan ellere
Düşmanlıkları var, belli her dolu testiye
vicdanımın gonca gülüne
Ah Anadolu’m, bu ilk değil ki
Dün Bedreddin’i, Pir’imi
Ayağına kadar gelen Kemal’imi
Şimdi de Asım’ı, Behçet’i, metin’i
Nasıl unuttun
Eyvahhh kül oldu Azizce türkülerin

İnanmak, yol bağlaya bağlaya bağlanmak mı
Kör kuyularda kor ateşlerde yanmak mı