Öfke büyütür kini,
Nefret terk etmedikçe yürekleri…
Yok etmek üzere kurgularken geleceği
Körelen akıl,
Kanlı gülün açmasını bekler
Yarattığı karanlığın cehenneminde…
Ateşten meyvesini verir zakkum,
Kar altındaki izleri silinmeden nefretin!
Tarih acımasızca adımlasa da yüz yılları,
Yine de silemez
Zamanın girdabında tutsak olan gözyaşlarını
Mazlumun….
Kayıt Tarihi : 23.12.2018 20:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!